Gerçekten insan üzerine dehirden (zamandan) öyle bir müddet geldi ki o zaman o, anılmaya değer bir şey değildi.

Doğrusu biz insanı, imtihan etmek için karışık bir nutfeden (erkek ve kadın sularından) yarattık da onu işitici, görücü yaptık.

Kuşkusuz biz ona yolu gösterdik; ister şükredici olsun, ister nankör.

Çünkü biz, kâfirler için zincirler, demir halkalar ve alevli bir ateş hazırlamışızdır.

Kuşkusuz iyiler de karışımı kâfûr olan dolgun bir kadehten içerler.

Bir kaynak ki ondan Allah’ın kulları içerler, güzel yollar açarak akıtırlar onu.

O kullar adaklarını yerine getirirler ve fenalığı salgın (olan) bir günden korkarlar.

Düşküne, yetime ve esire seve seve yemek yedirirler.