İbrahim’in haberini de oku onlara.
Hani babasına ve toplumuna şöyle demişti: “Siz neye ibadet ediyorsunuz?”
Dediler: “Birtakım putlara tapıyoruz. Onların önünde toplanıp tapınmaya devam edeceğiz.”
Dedi: “Yalvarıp yakardığınızda sizi duyuyorlar mı?”
“Size yarar sağlıyor yahut zarar veriyorlar mı?”
Dediler: “Hayır! Ancak atalarımızı böyle yapar halde bulduk.”
Dedi: “Gördünüz mü neye ibadet ediyormuşsunuz!”
“Siz ve o eski atalarınız!”
“Şüphesiz onlar benim düşmanım. Ama âlemlerin Rabbi dostum.”
“O yarattı beni, O yol gösteriyor bana.”
“O’dur beni doyuran, suvaran.”
“Hastalandığında O’dur bana şifa ulaştıran.”
“Beni öldürecek, sonra diriltecek O’dur.”
“Din gününde hatalarımı affetmesini umup durduğum da O’dur.”
“Rabbim, bana hükmetme gücü/hikmet bağışla, beni hak ve barış seven iyiler arasına kat!”
“Sonradan gelecekler arasında benimle ilgili doğru/isabetli bir dil oluştur.”
“Beni, nimetlerle dolu cennetin mirasçılarından kıl.”
“Babamı da affet. Çünkü o, sapmışlardandır.”
“Herkesin diriltileceği gün beni utandırma.”
“Bir gündür ki o, ne mal fayda verir ne oğullar.”
“Yalnız temiz bir kalple Allah’a varan kurtulur.”

Şuara suresi 26: 69-89

İbrahim, babası Azer’e şöyle demişti:
“Heykelleri mi tanrı ediniyorsun? Seni ve halkını tümüyle apaçık bir sapıklık içinde görüyorum.” Kesin bir inanca sahip olması için, İbrahim’e göklerin ve yerin yönetimini şöylece gösterdik:
Üzerine gece basınca bir gezegen gördü, “Budur benim Rabbim!,” dedi. Batınca, “Ben batanları sevmem,” dedi.
Ay’ı doğarken görünce, “Budur benim Rabbim!,” dedi. Batınca da, “Rabbim bana doğru yolu göstermezse sapıtanlardan olurum,” dedi.
Güneşi doğarken görünce, “Budur benim Rabbim. Bu, daha büyük!,” dedi. O da batınca: “Ey halkım, ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden uzağım,” dedi.
Ben yüzümü tümüyle, gökleri ve yeri yaratana12 çevirdim ve ben ortak koşanlardan değilim.
Halkı onunla tartıştı. “Beni doğruya ulaştırmış iken benimle hâlâ ALLAH hakkında mı tartışıyorsunuz? Rabbim bir şey dilemedikçe sizin ortak koştuklarınızdan korkmam. Rabbim, bilgice her şeyi kuşatmıştır. Öğüt almıyor musunuz?”
“ALLAH’ın kendileri hakkında size hiçbir delil vermediklerini O’na ortak koşmaktan korkmuyorsunuz da ben nasıl olur da sizin ortak koştuklarınızdan korkarım? Hangi taraf güvenliği daha çok hakketmektedir? Bir bilseniz!”
İnananlar ve imanlarını bir zulümle bulaştırmayanlar güvenliği hakketmişlerdir ve onlar doğruyu bulmuşlardır.
Bunlar, halkına karşı kullanması için İbrahim’e verdiğimiz tartışma yöntemidir. Dilediğimizi derecelerle yükseltiriz. Rabbin Bilgedir, Bilendir.

Enam suresi 6: 74-83

Kuran Kıssaları