1: Hayır, öyle değil!

2: Öyle değil! Kendisini ısrarla kınayan benliğe de yemin ederim.

3: İnsan, kendisinin kemiklerini asla bir araya toplamayacağımızı mı sanıyor?

4: Hayır, sandığı gibi değil! Biz onun parmak uçlarını da tam bir biçimde düzenlemeye gücü yetenleriz.

5: Fakat insan kendi önünde rezillik sergilemeyi ister.

6: “Kıyamet günü nerede/ne zaman?” diye sorar.

7: Göz şimşek çaktığında,

8: Ay tutulduğunda,

9: Ve Güneş’le Ay biraraya getirildiğinde,

10: Der ki insan o gün: “Kaçılacak yer nerede?”

11: Hayır, yok sığınacak yer!

12: Varılıp durulacak yer Rabbinin huzurudur o gün.

13: Haber verilir insana o gün önden gönderdiği de arkaya bıraktığı da.

14: Gerçek şu ki insan, öz benliği üzerine yönelmiş keskin ve derin bir bakıştır;

15: Dökse de ortaya tüm mazeretlerini.

16: Onu aceleye getiresin diye dilini onunla hareketlendirme!

17: Onu toplamak ve okumak bize düşer.

18: O halde, biz onu okuduğumuzda, sen onun okunuşunu izle.

19: Sonra onu açıklamak da bizim işimiz olacaktır.

20: Hayır, hayır! Siz hemencecik geleni seversiniz.

21: Ve sonradan geleceği terk edersiniz.

22: Yüzler vardır o gün parıltılı,

23: Rabbine doğru bakan.

24: Ve yüzler vardır o gün, asık/buruk,

25: Kendisine, bel kıracak bir hesap yöneleceğini sezinler.

26: İş, onların sandığı gibi değil! Can, köprücüklere dayandığında,

27: “Kim var okuyup üfleyecek?” denilir!

28: Sezinlemiştir ki odur ayrılık.

29: Dolaşmıştır el ayak/kol bacak.

30: Rabbine doğrudur o gün sevkiyat.

31: Ne tasdik etti ne yakardı/ne sadaka verdi ne namaz kıldı.

32: Tam aksine, yalanladı, gerisin geri döndü.

33: Sonra da çalım sata sata ailesine gitti.

34: Çok uygundur sana bu bela, çok uygun!

35: Evet, çok uygundur sana bu bela, çok uygun!

36: İnsan, başıboş bırakılacağını mı sanıyor?

37: O, dökülen meniden bir sperm değil miydi?

38: Sonra o, bir çiğnem et oldu da Allah onu yarattı, ardından düzgün bir şekle ulaştırdı.

39: Nihayet ondan iki çifti, erkeği ve dişiyi vücuda getirdi.

40: Peki bunu yapan, ölüyü diriltmeye güç yetiremez mi?